PLantage matuaribo
De Geschiedenis
Erfgoed, cultuur en natuur verbindt ons met elkaar
Het ontstaan van
Plantage Matuaribo
Het verhaal van Plantage Matuaribo begon allemaal in de tijd waarin plantages, grote landbouwondernemingen in tropische gebieden, werden gerund door westerse eigenaars. De zeventiende tot de negentiende eeuw waren bloeitijden voor deze plantages. Eén van die plantages was Plantage Matuaribo.
Van slavernij tot erfgoed
Het Verhaal van Plantage Matuaribo in Noord-Suriname
De komst van de familie Watson vond plaats in het jaar 1882, toen werd de plantage gekocht door vijf bijzondere individuen: vier broers en een zus met de achternaam Watson. Wat dit zo opmerkelijk maakte, was het feit dat zij afstammelingen waren van voormalige tot slaaf gemaakten, die de kans kregen om deze plantage te verwerven. Deze familiegeschiedenis is doordrenkt met een belofte: de grond van Matuaribo zou altijd beschikbaar zijn voor alle nakomelingen. Dit is een erfenis waar we trots op zijn en altijd zullen koesteren. Plantage Matuaribo is niet zomaar een stuk land, het is ons erfgoed, een levendig deel van onze geschiedenis, ons heden en onze toekomst.
Plantage Matuaribo strekt zich uit over ongeveer 535 hectare, omarmd door de weelderige natuur van district Para. In de 18e eeuw werd hier hout en koffie verbouwd, een tijdperk waarin de slavernij meer dan twee eeuwen duurde. Zelfs nadat de slavernij in 1863 officieel was afgeschaft, moesten de voormalige tot slaaf gemaakten nog tien jaar verplicht op de plantage werken. Na de afschaffing van de slavernij verlieten de meeste tot slaaf gemaakten de plantage, waardoor deze langzaam in verval raakte. Maar dan komt er een keerpunt in het verhaal. In 1878, tijdens een reis langs verschillende plantages, ontmoette een familie uit de buurt van Plantage Berlijn de eigenaar van Matuaribo. Ze spraken over hun wens om elders te gaan wonen en hoorden dat Matuaribo te koop stond. Gedreven door hoop en ambitie, sloten ze een deal met de eigenaar: in ruil voor werkzaamheden zouden ze de plantage overnemen.
Vier broers en een zus, de Watsons, waren degenen die deze kans grepen. Met slechts duizend gulden kochten ze de plantage en bleven daar wonen. Door de jaren heen veranderde het leven op de plantage; gezinnen trokken naar de stad, maar tradities en speciale evenementen bleven bestaan. Vandaag de dag is Plantage Matuaribo een kostbaar erfgoed voor de nazaten van de Watsons. Hoewel velen van hen naar Nederland zijn verhuisd en niet allemaal op de hoogte zijn van het bestaan van de plantage, blijft de belofte van de familie Watson levendig: de grond blijft beschikbaar voor de volgende generaties.
Dus terwijl de wereld om ons heen verandert, blijft Plantage Matuaribo een anker van traditie, geschiedenis en hoop voor de toekomst.
De levende geschiedenis van
Ons Cultureel Erfgoed
Als nazaten van de plantages in Suriname dragen wij een erfgoed dat diep verankerd is in de geschiedenis van ons land en onze voorouders. Maar wat betekent het eigenlijk om deel uit te maken van dit culturele erfgoed?
Onze culturele erfenis begint met de verhalen van onze voorouders, doorgegeven van generatie op generatie. Deze verhalen vormen een levende connectie met onze geschiedenis, gevuld met herinneringen, tradities en ervaringen die ons als mensen en gemeenschappen vormen.
Het behoud van ons cultureel erfgoed gaat verder dan alleen het beschermen van oude structuren; het omvat ook het eren en herdenken van onze slavernijgeschiedenis. Door bewustzijn te creëren over ons erfgoed en de waarde ervan te erkennen, kunnen we groeien als individuen en als samenleving.
Als nazaten van de plantages koesteren we niet alleen de fysieke overblijfselen van ons erfgoed, maar ook de immateriële aspecten zoals tradities en rituelen. Deze vormen een essentieel onderdeel van onze identiteit en verbinden ons met onze roots.
Door deel te nemen aan activiteiten die ons erfgoed vieren en behouden, versterken we niet alleen onze band met onze gemeenschap, maar ook ons cultureel bewustzijn. Het zichtbaar maken van ons erfgoed in Suriname draagt bij aan een groter begrip en waardering voor onze geschiedenis en identiteit.
Als nazaten van de plantages in Suriname dragen we een rijke erfenis met ons mee. Het is aan ons om deze erfenis levend te houden en te koesteren voor toekomstige generaties. Laten we samenwerken aan de waardering, herdenking en zichtbaarheid van ons erfgoed, zodat het een bron van trots, persoonlijke groei en cultureel bewustzijn blijft voor ons allen.
